มีวิธีการที่มีประสิทธิภาพในการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวีจากเพศสัมพันธ์หรือการใช้ยา ได้แก่ การป้องกันก่อนสัมผัสเชื้อ (PrEP)การให้ยาแก่ผู้ที่มีความเสี่ยงต่อเชื้อเอชไอวีเพื่อป้องกันการติดเชื้อเอชไอวีจากการใช้ยาทางเพศหรือยาฉีด และการป้องกันหลังสัมผัสเชื้อ (PEP ) การให้ยาเอชไอวีภายใน 72 ชั่วโมงหลังสัมผัสเชื้อเพื่อป้องกันไม่ให้ไวรัสเข้าควบคุม เรียนรู้เกี่ยวกับวิธีอื่นๆ ในการป้องกันการรับหรือแพร่เชื้อ
เอชไอวี โรคเอดส์คืออะไร? โรคเอดส์คือการติดเชื้อเอชไอวีระยะ สุดท้าย ที่เกิดขึ้นเมื่อระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายได้รับความเสียหายอย่างหนักเนื่องจากไวรัส ในสหรัฐอเมริกา ผู้ติดเชื้อเอชไอวีส่วนใหญ่ไม่เป็นโรคเอดส์ เพราะการรับประทานยาต้านไวรัสตามแพทย์สั่งหยุดการลุกลามของโรค บุคคลที่มีเชื้อเอชไอวีจะถือว่าเป็นโรคเอดส์เมื่อ จำนวนเซลล์ CD4 ลดลงต่ำกว่า 200 เซลล์ต่อเลือดลูกบาศก์มิลลิเมตร (200 เซลล์/ลบ.มม.) (ในผู้ที่มีระบบภูมิคุ้มกันแข็งแรง ปริมาณ CD4 จะอยู่ระหว่าง 500 ถึง 1,600 เซลล์/ลบ.มม.) หรือ พวกเขาพัฒนาการ ติดเชื้อฉวยโอกาสอย่างน้อยหนึ่งอย่างโดยไม่คำนึงถึงจำนวน CD4
.gif "x5thi")
