การใช้อุปกรณ์ถ่ายภาพร่วมกับกล้องโทรทรรศน์ให้ประโยชน์แก่นักดาราศาสตร์อย่างมาก ทำให้พวกเขาได้เปรียบสองประการ: ประการแรก ภาพถ่ายจากภาพถ่ายให้บันทึกปรากฏการณ์บนท้องฟ้าอย่างถาวร และประการที่สอง จานภาพถ่ายรวมแสงจากแหล่งกำเนิดท้องฟ้าในช่วงเวลาที่ยาวนาน และด้วยเหตุนี้ อนุญาตให้นักดาราศาสตร์มองเห็นวัตถุที่จางกว่าที่พวกเขาจะสังเกตได้ด้วยสายตา โดยปกติแล้ว แผ่นถ่ายภาพ (หรือฟิล์ม) ของกล้องจะติดตั้งอยู่ในระนาบโฟกัสของ
กล้องโทรทรรศน์ แผ่นหรือฟิล์มประกอบด้วยแก้วหรือวัสดุพลาสติกที่หุ้มด้วยสารประกอบเงิน เป็นชั้นบางๆ . แสงที่ตกกระทบสื่อถ่ายภาพทำให้สารประกอบเงินเกิดการเปลี่ยนแปลงทางเคมี เมื่อประมวลผลแล้วจะเกิดภาพเชิงลบ กล่าวคือ จุดที่สว่างที่สุด (เช่น ดวงจันทร์และดวงดาว) จะปรากฏเป็นบริเวณที่มืดที่สุดบนจานหรือฟิล์ม ในช่วงทศวรรษที่ 1980CCDเข้ามาแทนที่การถ่ายภาพในการผลิตภาพทางดาราศาสตร์
.gif "x5thi")
